|
|
|
1. Jens LEHMANN
Zbliżał się czas, kiedy to bramkarska legenda Arsenalu David Seaman musiał przejść na piłkarską emeryturę.
Nalezało więc poszukać dla niego następcy. Wybór padł na Niemca Jensa Lehmanna.
Jens był długo filarem obronnym Kanonierów, aż do drugiej części sezonu 2004/05, która nie była tak udana jak pierwsza, ponieważ, jak każdemu zawodnikowi, tak i jemu przydażył się okres utraty formy.
Wbrew chwilowemu straceniu miejsca w pierwszej jedenastce na rzecz Manuela Almuni, Lehmann odnalazł swoją najlepszą dyspozycję ponownie i będzie pamiętany zawsze dla wiernych kibiców,
jako ten, który w największym stopniu przyczynił się do zdobycia Pucharu Anglii w 2005 roku. Kiedy bramka Arsenalu była bombardowana przez napastników Manchesteru United, on stał czujnie na posterunku.
2.;Vassiriki ABOU DIABY
Abou Diaby dołączył do Arsenalu w styczniu 2006 roku. Francuz jest silnym pomocnikiem, który miał załatać dziurę po Patricku Vieirze. Abou, mimo swego młodego wieku jest bardzo wysoko oceniany. Jego pierwsze występy w barwach Kanonierów pokazały, że porównania do Vieiry nie są bezpodstawne. Jest wysoki, dobrze zbudowany, nie boi się walki, kiedy trzeba uderza na bramkę rywala, gra bezkompleksowo.
Diaby przybył do Londynu z francuskiego Auxerre, gdzie w sezonie 2005-06 zagrał zaledwie osiem razy. O kapitana reprezentacji Francji U-19 starała się także londyńska Chelsea, ale Arsene Wenger przekonał go do gry na Highbury. Diaby otrzymał koszulkę z numerem legendy Arsenalu: Lee Dixona.
Arsene Wenger powiedział: "Podoba mi się jego potencjał, jego siła fizyczna.
4. Francesc 'Cesc' FABREGAS Soler
Masz 16 lat i chcesz być rozpoznawanym i szanowanym na całym świecie piłkarzem? W Arsenalu możesz to zrobić.
Cesc rozpoczął swą profesjonalną karierę w październiku 2003 zapisując się w historii Arsenalu jako najmłodszy piłkarz jaki kiedykolwiek grał na Highbury. W spotkaniu Carling Cup z Rortherham United miał zaledwie 16 lat i 177 dni.
Na pierwszego gola też nie trzeba było długo czekać. Fabregas zdobył go w następnym swym spotkaniu. Dzięki bramce w wygranym 5-1 meczu Carling Cup z Wolverhampton Wanderers znów wpisał się na karty historii Arsenalu zostając najmłodszym strzelcem.
Mówi biegle po francusku, angielsku, hiszpańsku i katalońsku. Mimo, że operuje głównie prawą nogą jest leworęczny. Imię Fabregas odziedziczył po tacie.
5. Kolo Abib TOURE
Arsene Wenger sięgnął po Kolo Touré w lutym 2002 roku jako pomoc dla Laurena. Jest on ustabilizowanym piłkarzem, reprezentuje Wybrzeże Kości Słoniowej od 2000 roku.
Jego talent został odkryty w Abidjan, w szkole piłkarskie prowadzonej przez Jean-Marca Guillou. Został piłkarzem jendeg z najlepszych klubów w Afryce ASEC Mimosas.
Arsenal oraz KSK Beveren, które współpracuje z Kanonierami ma dobre układy z Guillou. Dzięki temu Toure w lutym 2002 roku przyjechał do Londynu za 150.000 funtów. Miał status piłkarza reprezentacji, dlatego nie miał problemu z pozwoleniem na pracę w Wielkiej Brytanii.
W pierwszym sezonie nie zadebiutował. Zrobił to dopiero w następnym sezonie w spotkaniu FA Community Shield z Liverpoolem w sierpniu 2002 roku.
6. Philippe SENDEROS
Philippe Senderos to sympatyczny, młody piłkarz ze Szwajcarii. Do Arsenalu trafił w 2003 r. ze szwajcarskiego klubu Servette FC Geneve. Jest silnym i wysokim środkowym obrońcą. Jego pierwszy sezon zrujnowała kontuzja.
Senderos był zaliczany do najlepszych obrońców młodego pokolenia w Europie, co udowodnił w sezonie 04/05 podtrzymując swoją markę. Stał się ważnym członkiem Arsenalu, oraz zaczął wygrywać swoje pierwsze mecze w kadrze narodowej.
W zastępstwie za kontuzjowanego Sola Campbella, Philippe zaliczył serie solidnych występów, dzięki którym Kanonierzy zaliczyli fenomenalną liczbę dziesięciu spotkań bez straty bramki, co było najlepszym wynikiem w klubie. Po powrocie Sola, Senderos nadal odgrywał ważną rolę w zespole
7. Tomas ROSICKY
Arsene Wenger sprowadził tego ofensywnego pomocnika za niespełna 7 mln funtów. Tomá jest świetnym technikiem i kreatorem gry, o czym mogliśmy się przekonać już wiele razy, gdy grał dla Borussi Dortmund czy Sparty Praga.
Rosický urodził się 4.10.1980 roku w Pradze. Od szóstego do ósmego roku życia grał w CKD Kompensory, dalej losy młodego Tomáa toczyły się w większych klubach. Od roku 1988 grał dla Sparty Praga. Przez 13 lat reprezentował klub ze stolicy Czech. Zdobył tam łącznie 8 bramek w 41 meczach. W roku 2001 został sprzedany do Borussi Dortmund, gdzie był kolegą klubowym Ebiego Smolarka do roku 2006. Łącznie zdobył 19 bramek w 149 meczach.
Od 23 maja 2006 jest zawodnikiem londyńskiego Arsenalu, gdzie zaliczył już debiut: (9 sierpnia 2006
8. Fredrik Karl LJUNGBERG
Sezon 2004/05 był dla Freddiego wyśmienity. Prawdopodobnie najlepszy od sezonu 2001/02 kiedy zdobył z Arsenalem dublet. Szwed dzięki asystom jest jednym z kluczowych piłkarzy. Ostro walczy dopóki istnieje jakakolwiek szansa. Nigdy się nie poddaje. Niestety Ljungberg przez cały sezon zmaga się z kontuzjami.
Nie da się zapomnieć jego interwencji, która uratowała Arsenal w finale FA Cup. Później pewnie zamienił rzut karny na bramkę i Arsenal zdobył jedyny w sezonie tytuł.
Przystojny Szwed jest również sławnym modelem. Promował ubrania między innymi Calvina Kleina.
|
10. William GALLAS
29-letni Francuz przyszedł do Arsenalu przed tym sezonem z Chelsea, gdzie w 2005 roku zdobył mistrzostwo kraju i Puchar Anglii, czyli tzw. "dublet" i wygrał Premiership w 2006 r.
W 213 meczach w barwach Chelsea zdobył 12 goli i tym samym pomógł swojemu zespołowi zdobyć PFA Team of the Year w 2006 roku.
William jest doświadczonym graczem grającym na szczeblu międzynarodowym. Grał m.in. w meczu finałowym mistrzostw świata w 2006 roku. W reprezentacji swojego kraju rozegrał 47 spotkań, zdobywając w nich jednego gola.
Październik 2006 roku był dobrym miesiącem dla Gallasa. Francuz szybko zaaklimatyzował się w Londynie. Zagrał 80 minut w wygranym 3-0 meczu z Watford oraz pełne spotkanie
w meczach przeciwko CSKA, Reading i Evertonowi.
11. Robin VAN PERSIE
Robin był pierwszym zakupem Arsenalu w wakacje 2004 roku. Przybył z Feyenoordu za nieujawnioną kwotę. Spekuluje się, że kosztował około 3 milionów funtów. Mimo swego młodego wieku Robin wyrasta powoli na typowego holenderskiego snajpera. Jest wysoki, silny, obdarzony niezłą techniką. W polu karnym nie szuka innych napastników, kiedy dorwie się do piłki uderza na bramkę rywala.
W wyścigu po Holendra Arsenal pokonał między innymi Sevillę, Werder Brema, Schalke 04, Glasgow Rangers czy PSV. Arsene Wenger już w zimowym oknie transferowym próbował ściągnąć go do Arsenalu jednak Feyenoord odrzucił propozycję Kanonierów. Arsene sięgnął wtedy po Reyesa.
Robin urodził się 6 sierpnia 1983 roku w wschodniej części Rotterdamu.
13. Alexander HLEB
Alexander Hleb został ściągnięty przez Arsene Wengera tuż przed końcem letniego okna transferowego z VfB Stuttgart. Szkoleniowiec Arsenalu nie szczędził wyrazów zadowolenia, kiedy młody - 24 letni Białorusin urodzony w Mińsku pojawił się na Highbury.
Trzeba przyznać, że okres tego okienka transferowego był wyjątkowo ciężki dla trenera The Gunners ponieważ niespełna miesiąc wcześniej z drużyną rozstał się wieloletni ulubieniec i niepodważalny autorytet drużyny grający na pozycji rozgrywającego - Patrick "Pat" Vieira. Właśnie, dlatego Wenger musiał sprowadzić kogoś na miejsce środkowego pomocnika, który mógłby podźwignąć ciężar gry w rozegraniu, który pozostawił Patrick.
Według Wengera Hleb, który 12 czerwca 2005 roku zawitał na Avenell Road w Londynie miał defin... [więcej]
14. Thierry HENRY
Tego piłkarza przedstawiać nie trzeba. Jest on wizytówką, etykietą, symbolem Arsenalu i reprezentacji Francji. Genialna technika, zabójcze strzały, niesamowita prędkość i sprawność to tylko niektóre z ogromnych zalet Thierry'ego.
Do Arsenalu trafił w 1999 r. za kwotę 10,5 mln funtów z Juventusu Turyn. Urodził się 17 sierpnia 1977 w Les Ulis. Piłkarskiego fachu uczył się w słynnej akademii piłkarskiej w Clairefontaine, w której trenował aż do transferu do pierwszoligowego klubu AS Monaco. Ówczesnym menagerem tej drużyny był aktualny boss Arsenalu, Arsene Wenger. Debiut Henry'ego nastąpił, gdy ten miał 17 lat.
Na początku grał jako skrzydłowy, jednak później został przesunięty na pozycję napastnika. Pierwszy mecz w reprezentacji Francji Thierry rozegrał w 1997 r., kiedy to przeciwnikiem jego reprezentacji była drużyna z RPA. Rok po debiucie zagrał w swoich pierwszych Mistrzostwach Świata, gdzie na własnych boiskach drużyna Francji wywalczyła tytuł najlepszej reprezentacji na świecie, a w dwa lata później również najlepszej drużyny Starego Kontynentu w EURO 2000. W obydwu turniejach najlepszy strzelec Arsenalu strzelił po 3 bramki.
Dzięki wspaniałym występom w tych zawodach, wzbudził swoje zainteresowanie w szeregach Juventusu Turyn, który kupił go w styczniu 1999 r. za 14 mln funtów. Titi nie odniósł jednak sukcesu we włoskiej drużynie, ponieważ już na początku przesunięto go na skrzydło, a mimo to we Włoszech panował ogromny nacisk na grę defensywną. Dla klubu z Turynu strzelił 3 bramki.
Już w sierpniu tego samego roku, pierwszy zawodowy trener Francuza, Arsene Wenger, ściągnął go do Arsenalu Londyn za 10,4 mln funtów. Tutaj Thierry Henry osiągnął szczyt popularności oraz piłkarskich umiejętności.
|